دکتر خســرو بهــرون، در سال 1295 هجری شمسی [در برخی اسناد در سال 1297]، دیده به‌ جهان گشود.
خسرو بهرون پس از تحصیلات مقدماتی در دارالفنون، وارد دانشکده فنی دانشگاه تهران شد و موفق به اخذ درجه کارشناسی مهندسی برق شد. سپس رهسپار ایالات متحد امریکا شد و در دانشگاه فنی کالتک در کالیفرنیا به‌ تحصیل پرداخت.

دکتر بهرون در سال 1382 تمامی مایملک منقول و غیرمنقول خود، شامل مجموعه سترگ کتابخانه شخصی و تابلوهای مجموعه خصوصی خود را وقف دانشگاه شهید بهشتی کرد. وی در دی‌ماه 1388 درگذشت و در مقبره خانوادگی در قم به خاک سپرده شد. در سال 1395، مرکز اسناد دانشگاه شهید بهشتی تصمیم گرفت، به‌ منظور پاسداشت یاد مرحوم بهرون برای وقف مایملک خویش به دانشگاه، در آستانه یکصدمین زادروز وی یادنامه‌ای تهیه و منتشر کند. تالار نفایس دانشگاه شهد بهشتی با رونمایی از کتاب «یادنامه دکتر خسرو بهرون» روز 12 اسفند 1396 در کتابخانه مرکزی، مرکز اسناد و موزه دانشگاه گشایش یافت.

کتاب یادنامه دکتر خسرو بهرون توسط محمدرضا بهزادی گردآوری و تالیف شده است. این کتاب در کتابخانه مرکزی، مرکز اسناد و موزه دانشگاه شهید بهشتی موجود است و نگهداری می‌شود.

دکتر احمد بیرشک، متولد چهارم بهمن‌ماه سال 1285 هجری شمسی در تهران بود. بعد از هشت‌ماه تحصیل ابتدایی در مدرسه احمدیه مشهد مقدس و ادامه تعلیم در محیط خانوادگی، سرانجام در سال 1300 به‌ تهران بازگشت و در مدرسه فرانسوی «الیانس» ثبت‌‌نام کرد. احمد بیرشک، بعد از پایان دبیرستان وارد دانش‌سرای عالی شد.

استاد بیرشک، با تسلط خود بر زبان فرانسه و انگلیسی، علاوه بر تالیفاتی ارزشمند به صورت کتاب و مقاله، متونی را هم به فارسی ترجمه کرد و به‌ چاپ رساند. مجموعه آثار استاد بیرشک در «بیرشک‌نامه» بیش از یکصد و هجده اثر گزارش شده است.

تلاش چندین ساله استاد بیرشک، گاه‌شماری ایرانی را به مرتبه‌ای جهانی رساند و محاسبات و روش‌شناسی علمی ایشان کتابی بی‌نظیر در تطبیق سه گاه‌شماری میلادی، هجری قمری، و هجری شمسی پدید آورد.

تاسیس «گروه فرهنگی هدف» از دیگر خدمات وی بود که پس از زحمات فراوان در سال 1327 نخستین دبیرستان این گروه افتتاح شد. 

این اقدامات و خدمات دیگر سبب شد تا دانشگاه شهید بهشتی به‌عنوان یک دانشگاه پیشرو، در سال 1377 مدرک دکتری افتخاری در ریاضیات را به این استاد اعطا نماید و به‌ دنبال آن کتابی به‌ نام «بیرشک‌نامه» در تجلیل از تلاش‌ها و مقامات علمی وی، توسط این دانشگاه به‌ چاپ رسید. کتاب «بیرشک‌نامه» در کتابخانه مرکزی، مرکز اسناد و موزه دانشگاه موجود است و نگهداری می‌شود.

دکتر بیرشک کتاب‌های خود را در سال 1389 وقف کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه شهید بهشتی کرد. مجموعه کتاب‌های اهدایی ایشان در مرکز وقف کتابخانه مرکزی، مرکز اسناد و موزه نگهداری می‌شود.

نوش‌آفرین انصاری، استاد کتابداری، عضو هیات‌مدیره و دبیر شورای کتاب کودک در سال ۱۳۱۸ در شهر سیملا در هندوستان به دنیا آمد. او دوران کودکی و نوجوانی خود را به سبب پیشه‌ی پدرش در کشورها و شهرهای گوناگون از جمله سوئد، افغانستان، هلند، بلژیک، پاکستان، شوروی، انگلستان، سوئیس، رشت، تهران، اصفهان، شیراز سپری کرد و دوره‌ی دبستان و دبیرستان و دانشگاه را در این کشورها و شهرها گذراند.

انصاری سال ۱۳۳۸ کتابداری خواند و پس از سه سال، فوق دیپلم کتابداری گرفت. او در سال ۱۳۴۳ راه اندازی بخش فنی کتابخانه‌ی مرکزی دانشگاه تهران را به عهده گرفت (کتابک، 1400).

نوش‌آفرین انصاری در آذر ماه 1399 مجموعه‌ای از کتاب‌های تخصصی علم اطلاعات و دانش‌شناسی و همچنین کتاب‌های دیگری را به کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه شهید بهشتی اهدا کرد.

دكتر ماندانا صديق بهزادی در سال 1321 در تهران به دنيا آمد. وی دارای دكتری علوم كتابداری و اطلاع‌رسانی از دانشگاه ايلنيونير آمريكا است. از سال 52 عضو هيات‌علمی مركز خدمات كتابداری موسسه تحقيقات و برنامه‌ ريزی علمی و آموزشی و نيز عضو هيات‌علمی كتابخانه ملی ايران بوده است.

ماندانا صديق بهزادی درسال 1348 ليسانس زبان انگليسی را از دانشگاه تهران، سال 1350 فوق ليسانس كتابداری را از دانشگاه تهران و به سال 1360 دكتری علوم كتابداری و اطلاع‌رسانی را از دانشگاه ايلنيونير آمريكا كسب كرد. 

كتاب «رده‌بندی PIR زبان‌ها و ادبيات ايرانی» تاليف ماندانا صديق بهزادی، در دوره يازدهم كتاب سال جمهوری اسلامی ايران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان كتاب سال برگزيده شد.

بهزادی در شهریور سال 98 مجموعه‌ای از کتاب‌های خود را به کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه شهید بهشتی اهدا کرده است.

استاد رهادوست، نویسنده، شاعر و عضو هیات‌علمی پیشین دانشگاه علوم پزشکی ایران , تاکنون کتاب‌های متعددی تالیف، ترجمه و ویراستاری کرده که از آن جمله می‌توان به ترجمه روش‌های پژوهش در کتابداری و اطلاع رسانی تالیف کریشان کومار، اصطلاحنامه پزشکی فارسی (کتاب برگزیده سال 1385 در بخش کلیات)، کتاب فلسفه کتابداری و اطلاع رسانی و موارد دیگر اشاره کرد.

این استاد بزرگوار تعدادی از کتب (فارسی و لاتین)، پایان‌نامه و نشریات کتابخانه شخصی خود را در سال 1394 به کتابخانه مرکزی، مرکز نشر و اسناد اهدا نموده است. در این میان، منابع گرانقدری مانند مجموعه کامل «نامه انجمن کتابداران ایران» و منابعی که استاد یادداشت گذاری کرده اند وجود دارد که بر ارزش این منابع اهدایی افزوده است.

مهندس ثریا بیرشک متولد هفتم بهمن ماه 1324 شمسی در تهران است. وی تحصيلات ابتدايی خود را در دبستان سعدی و تحصيلات متوسطه را در دبيرستان شاهدخت تهران به اتمام رساند. او كارشناسی‌ارشدش را در رشته معماری از دانشكده هنرهای زيبای دانشگاه تهران در سال 50 اخذ کرد.

ثریا بیرشک عضو كميته فنی شورای عالی شهرسازی و معماری از سال 1354 تا سال 1365 و عضو شورای عالی نظارت بر گسترش شهر تهران از سال 1354 تا سال 1357 بوده‌است. پس از انقلاب اسلامی نیز فعالیت‌های بسیاری انجام داده است که از جمله می‌توان به همكاری با گروه مرمت شهری دانشكده معماری دانشگاه شهيد بهشتی اشاره کرد.

وی تحقيقات و تاليفات و پروژه‌های زیادی داشته است که میتوان از «فرهنگ و تمدن ايران بستری پايدار از صدر اسلام تا اكنون» نام برد.

مهندس ثریا بیرشک در سال 1398 تعداد زیادی نقشه به کتابخانه مرکزی، مرکز اسناد و موزه دانشگاه شهید بهشتی اهدا کرده است که در این کتابخانه موجود است و نگهداری می‌شود.

«خیرین و متخصصین بسیاری مجموعه‌های با ارزش خود را به کتابخانه مرکزی، مرکز اسناد و موزه دانشگاه شهید بهشتی اهدا کردند که اسامی آنها در جدولی در صفحه «سفارش کتاب» سایت کتابخانه مرکزی در بخش «مجموعه‌های اهدایی» آورده شده است.»